ստեփուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [stɛˈpʰun]
վանկեր՝ ս(ը)•տե•փուն
- Ուրմիա՝ հետո, այնուհետև, դրանից հետո ◆ Ստեփուն թակավորն ուր լաճուն կասի։ Էլի կնա տե, ո՞ր թակավորի ախչկան կը խավնես, ուզեմ քե խամա։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- վերջիվերջո
- նորից
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։