Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ (ը)ս•տո•րա•գ(ը)•րել

Ստուգաբանություն

որևէ բանի վրա կամ տակ ստորագրությունը դնել՝ մի բան հաստատելու՝ վավերացնելու համար ◆ Փաստաթղթի տակ ստորագրել:
որևէ կարգի պաշտոնական (դիվանագիտական, իրավաբանական և այլ) փաստաթղթի տակ ստորագրությունը դնելով օրինական ուժ տալ՝ օրինականացնել ◆ Դեկրետն ստորագրել է Վ. Ի. Լենինը։ ◆ Համաձայնագիրը՝ դաշնագիրը ստորագրել:
իր ստորագրությունը դնելով համաձայնությունը՝ պատրաստակամությունը հաստատել
(փխբ․) նախորոշել, կանխորոշել ◆ Կյուրոսը ջախջախեց բաբելացիներին և դրանով իսկ ստորագրեց Բաբելոնի մահավճիռը։ (Կարապետ Կոստանյան)
որևէ կարգի ցուցակի մեջ իր ստորագրութունը դնելով մի բանի մասնակցելու՝ համաձայն լինելու և այլնի կամք արտահայտել ◆ Ցանկացողները թող մոտենան և ստորագրեն։ (Շիրվանզադե)
(հնց․) ընդգծել, ստորագծել

Բաղադրյալ բառեր
ստորագրվել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ sign, underwrite գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ подписывать (ru) ‎(podpisyvatʹ), подписать (ru) ‎(podpisatʹ), подписываться (ru) ‎(podpisyvatʹsja), подписаться (ru) ‎(podpisatʹsja), расписываться (ru) ‎(raspisyvatʹsja), расписаться (ru) ‎(raspisatʹsja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։