Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ (ը)ս•տո•րա•նալ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. իր դիրքին՝ արժանապատվության անվայել վիճակի մեջ ընկնել, նվաստանալ ◆ Իսկ մեզ վայել չէ այդ աստիճան ստորանալ: (Րաֆֆի)
  2. ստոր՝ անարգ դառնալ, ստոր վարքագիծ՝ վարվելակերպ ստանալ՝ ձեռք բերել
  3. ստոր գործ՝ արարք կատարել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. նվաստանալ, ցածրանալ, ցածանալ, իջնել, (արևմտհ․) ստորնանալ, ցածնալ, չոքել, գետնաքարշել (հնց․), քացխել (գվռ․), գլուխ իջեցնել, կոտր ընկնել, (արևմտհ․)՝ պզտիկ ընկնել, պզտիկ մնալ, պզտիկ ձգել
  2. անարգանալ, ստորանկել (հնց․)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել