ստուգափորձ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [stuɡɑˈpʰɔɾd͡z]
վանկեր՝ ստու•գա•փորձ
Բառակազմություն
խմբագրելԳոյական
- (նորբ․) ստուգող՝ ստուգման նպատակով կատարված փորձ ◆ Պատասխանատու այդ ստուգափորձի հաջողության երաշխիքը քաղաքացիական համաձայնության Սահմանադրության միասնական տարբերակի ստեղծումն է։ «Ազգ»
- (նորբ․) ստուգողական փորձարկում՝ անհատի սեռը ճշտելու համար ◆ Տարօրինակ է ու զարմանալի, որ ֆիլիպինուհին այդքան ուշ՝ միայն մրցումների շրջանում է ստուգափորձերի ենթարկվել։ (Մամուլ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։