սրաթռիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɾɑtʰˈrit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ս(ը)•րա•թ(ը)•ռիչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- սուր՝ արագ թռչող արագաթռիչ, սրաթև ◆ Սրաթռիչ արծիվ։
- արագ ընթացող՝ սուրացող, արագասույր ◆ Սրաթռիչ փոթորիկ՝ հողմ։
- արագորեն ընթացող՝ անցնող՝ օդի միջով սլացող ◆ Սրաթռիչ նետ։
- (փխբ․) արագավազ, արագընթաց, արշավասույր ◆ Սրաթռիչ կառք՝ նժույգ։
- (փխբ․) հեռաթափանց, խորաթափանց ◆ Սրաթռիչ երևակալություն միտք։
Հոմանիշներ
խմբագրել- արագաթռիչ, արագաթև, արագաթիռ, սրավար, քաջաթռիչ, (հնց․) օդահերձիկ, օդապատառ, ժրաթև, կայծակոթիկ (գվռ․)
- տե՛ս սրընթաց, արագընթաց, արագասույր
- տե՛ս արագավազ, արշավասույր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։