սրահնչյուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɾɑhnt͡ʃʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ս(ը)•րա•հ(ը)նչ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- սուր բարակ զիլ ձայնով արտասանվող հնչյոլններ ունեցող ◆ սրահնչյուն լեզու
- սուր բարակ ու զիլձայներից բաղկացած ◆ սրահնչյուն լեզու
- (սխ․) տե՛ս սրահնչուն
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս սրաձայն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։