Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)•րա•վա•տի 

  1. Եվդոկիա՝ ◆ Հերթով, իրար ետևից Խաղալու թուղթը ... մեմը պաշլայից կալու նը՝ սըրավարտի կուգա։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Կհ'ելնի մրոտե զուր ձեռք ու սրավարի զքաղքի դռներու վերև կնշնե։ Հժհք ◆ Էն իրիկուն կնացինք Տոլաշեն, մեկել օր Ասպարածին, մեկել Առճեշ, ինչխ տյու կիտես զրավարտի կնացինք։ ԱՏՍ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։