սրբագրական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɾbɑɡɾɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ս(ը)ր•բագ•րա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելսրբագրական 1
խմբագրելԱծական
- սրբագրին՝ սրբագրության հատուկ՝ վերաբերող ◆ Սրբագրական նշաններ։
- սրբագրությամբ զբաղվող ◆ Սրբագրական բաժին։
- սրբագրության համար կատարվող՝ տեղի ունեցող ◆ Սրբագրական աշխատանք։
Հոմանիշներ
խմբագրել- (տպգր․) վարքագրային
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
սրբագրական 2
խմբագրելԱծական
- (հնց․) սրբերի վարքաբանության հատուկ՝ վերաբերող
Հոմանիշներ
խմբագրել- (եկեղ․) վարքագրական
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։