սրբազորություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [sɾbɑzɔɾutʰˈjun]

Գոյական

1. սրբի ուժը, զորությունը ◆ Նա իր սրբազորությունը... վախճանեց ցնորումի խաչելությամբ։ Լևոն Միրիջանյան

Թարգմանություն

• անգլերեն՝
• ռուսերեն՝

Աղբյուրներ

• Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։