սրբանվեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɾbɑnˈvɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սրբանուէր
վանկեր՝ ս(ը)ր•բա•ն(ը)•վեր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- սուրբ ու նվիրական ◆ Սրբանվեր մատյան։
- սրբություն նվիրող՝ պատվիրող ◆ Սրբանվեր նոճի։
- (եկեղ․) սրբության՝ սրբի նվիրած ◆ Սրբանվեր բուժում։
- (փխբ․) սրբության՝ մաքրության ու վեհության զգացումով տոգորող՝ լցնող ◆ Սրբանվեր սեր։
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։