սրբվածք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɾbvɑt͡skʰ]
վանկեր՝ ս(ը)րբ•վածք
- Խարբերդ՝ մաքրություն, մաքրել սրբելը ◆ Մեծ պահքին երկուշաբթին լվացքն ու սրբվածնք ըրին, երկուշաբթի հացը եփեցին, չորեքշաբթի, հինգշաբթի բամբակ ազնեցին գյուղի կիները։ Համո Սահյան ◆ Սրբվավ, մեկդի նստավ։ Համո Սահյան
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։