Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)•րըղ 

  1. Խարբերդ՝ երկար ձող ◆ Մեր հոճային ճարը հատած աս հեղուն ալ կապե ու մետեղեն ալ սըրըխ մը անցնելով հարվու տղա մուզնըվին կ'առնին կը քալեն։ Կ.Թոմոյան ◆ Ջուլֆակը սըրըղները սոխախը զարկեր է, հենք կէնե։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. Պոլիս՝ լվացքի պարանի տակ դրվող ձող
  3. Արարատյան՝ երկար մեխ ◆ Քեզնից ուզըմ եմ մի զանդուղ, չորս հատ էլ սըրըղ (երկար մեխ), մի հատ էլ սեիզի փոստ։ Հժհք
  4. (փխբ․) Պոլիս՝ բարակ ու երկարահասակ մարդ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։