սրմալի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɾmɑˈli]
վանկեր՝ ս(ը)ր•մա•լի
- Պոլիս, Վան, Տիգրանակերտ՝ ոսկեթելով ասեղնագործած ◆ Նը տղին հագած չուխան, Յախան սըրմալը խայթան, Նայելեն աչքըս թըռավ, Իս չառավ ան քեթառան։ (Հ․Տեր-Հակոբյան) ◆ Սիմ սմալի ալ փուշի, Աղջիկ սրտիս կը մաշի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- Խոտուրջուր՝ կանացի հատուկ անուն
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։