սրջիլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɾd͡ʒil]
վանկեր՝ ս(ը)ր•ջիլ
- Սեբաստիա՝ տապալվել, գլխի վայր ընկնել, ամբողջ հասակով փռվել
Արտահայտություններ
խմբագրել- խելքը գլխին սրջիլ, Սեբաստիա՝ բարկությունը գլուխը խփել, գլուխը պտտվել
- պոյիտ սրջիս, (անեծք), Սեբաստիա՝ երկար ու մեկ պառկես, մեռնել
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։