սրտաթափիչ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սըր•տա•թա•փիչ
- Նոր Ջուղա՝ սրտի անկանոն բաբախում, սրտի թռթռոց ◆ Հիվանդը սրտաթափիչ ունի, սիրտը կանոնավոր չի գործում։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։