Հայերեն դարձվածք

  1. (կուտակված) բարկությունը, դառն ապրումներ արտահայտել, զեղել ◆ - Նա (արքայից արքան) յուր մաղձն ու թույնը կթափե, անշաուշտ, մեր աշխարհի մյուս անպաշտպան մնացածը տեղերի վրա։ (Րաֆֆի) ◆ Պիտի թափե՛ն նրա վրա հազարամյա մաղձը իրենց։ / Քանդե՜ն պիտի ու ավերեն, տեղը փոշի՜ պիտի փռեն։ Եղիշե Չարենց ◆ Անարդարության ինչ դեպք լիներ, նա մի կերպ իր վերաբերմունքը պիտի ցույց տար, ներսի մաղձը թափեր։ (Ակսել Բակունց) ◆ Բավ է այլևս․․․«ազգասիրություն», «հայրենասիրություն» քարոզել, մյուս կողմե թունավոր մաղձը թափել մայր հայրենիքի հասցեին։ «Աշխարհի շաբաթաթերթ» ◆ Մահամերձը ցանկանում էր դուրս թափել սրտի մեջ կուտակված մաղձը, ասել բոլորը, ինչ որ զգացել էր ութ տարվա ընթացքում։ ԱլՇ ◆ - Դառնությունը մեկուն պարպելը միշտ օգտակար է։ Բայց լավ որ լեղիներդ վրաս կը թափես։ Անդրանիկ Ծառուկյան ◆ Ամեն բան․․․պիտի ուրանամ, արդեն իմ սրտիս մեջ դիզված լեղին պիտի թափեմ մարդկության վրա։ (Մաթևոս Մամուրյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։