Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սփիւռ

վանկեր՝ ս(ը)փ•յուռ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) սփռված, փռված, տարածված, ցրված ◆ Մազերն սփյուռ խուփին շուրջ և երեսին վրա ինկած՝ խեղդուկ կուլար։ (Դանիել Վարուժան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս ցրված, ցիրուցան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։