Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ս(ը)փ•ռա•բույս 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. գետնի վրա սփռվող՝ տարածվող բույս, գետնատարած բույս ◆ Նա Արաքսի ափին բոստան էր ցանել։ ◆ Եվ հանկարծ սփռաբույսի արմատներից կազմված թեժ խարույկի մոտ նրա միտքը բորբոքվեց։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել