սքլվել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սը•քըլ•վել
- Եվդոկիա, Մարզվան, Կեսարիա, Արաբկիր՝ կծկվել, կուչ գալ (ցրտից, վախից և այլն) ◆ Ամայի այր ու քարափ իրանց օթևան էին շինել և մեջը կուչուր արել սքլած հավերի պես (Սարգիս Քամալյան) ◆ Ցերեկը կը քալե, կը քալե, Իրիկունը մեկ քոշա մը կըսքլե (Խաչատուր Փորքշեյան) ◆ Հարսնցունուս ի՞նչ է եղեր քի սքլվեր քեշյո մը քաշվեր է։ Գուրգեն Մահարի
- սմքել, տափակել մնալ, անկողնու մեջ այնպես պառկել, որ կարծես թե մեջը մարդ չկա
- Կեսարիա՝ վախենալ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։