վագրավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑɡɾɑˈvɔɾ]
վանկեր՝ վագ•րա•վոր
Բառակազմություն
խմբագրելԱծական
- (նորբ․) վագրի վրա նստած՝ հեծած ◆ Վագրավոր քաջ Նազարը արշավելիս հանկարծ խորիմաստորեն հիշում է, որ կարևորը վագրի վրայից իջնելն է։ «Գրական թերթ»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։