վազք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑzkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վազք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- վազելը, վազելու գործողությունը ◆ Նրանք հևում էին վազքից։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- վազելու եղանակը՝ ձևը՝ արագությունը
- որոշակի տարածություն և որոշակի եղանակով ու արագությամբ վազելը որպես մարզաձև ◆ Վազքի մրցում։ ◆ Հեծանվային վազք։
- սրարշավ ընթացք՝ շարժում (սլացք, հոսանք և այլն)
- (փխբ․) առհասարակ՝ առաջընթաց շարժում, ընթացք ◆ Ժամանակի վազք:
- (փխբ․) առաջընթաց, առաջխաղացում, բուռն զարգացում ◆ (Արագանում է) ալժիրյան բնիկների կուլտուրական վազքը: (Ազատ Վշտունի) ◆ Մենք հայեցող ոգով ենք ձգտում հասնել քո ընթացքին, քո վազքին, քո վեհությանը պերճ։ Եղիշե Չարենց
- այն տարածությունը՝ ճանապարհը, որ մեքենան՝ գնացքը և այլն անցնում է որոշակի ժամանակամիջոցում ◆ Ճանապարհը երկար է, չորս-հինգ ժամվա մեքենայի վազք։ Սիլվա Կապուտիկյան
- այն տարածությունը, որ փոխադրամիջոցն անցել է իր ընթացքով ◆ Ամբողջ վազքի կեսը մեքենան կատարեց դատարկ։
- մեքենայի (գնացքի, տրակտորի և այլնի) կատարելիք ընթացքը որպես սահմանված (պլանավորված) աշխատանք ◆ Տրակտորը կատարել էր իր վազքը: (Ռաֆայել Աթայան)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- վազք տեղում (սպորտ․) - մարմնամարզական վարժություն, որի ժամանակ առանց տեղից շարժվելու՝ կատարում են վազողի շարժում (ոտքերն արագ-արագ վեր ու վար անելով և իրանը վեր ձգելով)
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։