վախճանակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑχt͡ʃɑˈnɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վախ•ճա•նակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (հզվդ․) վախճան վերջ ունեցող, վերջնական, վերջանալի ◆ Այժմվանից կտեսներ նրանց վախճանական բախման կետը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն