վաղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վաղ
վանկեր՝ վաղ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Թերևս փոխառություն մի աղբյուրից (ուրարտերենից), որից ծագում է նաև վրացերեն xwal «վաղը» բառը։
Ածական
- կանուխ, շուտ ◆ (Անկոչ հյուրերը) վաղ ժամին իր կացարանը։ (Մ. Վառնենսկա)
- անժամանակ, վաղահաս, կանխահաս, ժամանակից առաջ ◆ Գարուն կյանքիս… վիճակաված է վաղ շիրիմ։ Հովհաննես Թումանյան
- սովորականից, ընդունվածից, հարկ եղածից ավելի շուտ ◆ Վա՜հ էս մարդիկ ինչ վաղ են քնում։ Հովհաննես Թումանյան
- վաղուցվա, վաղուց, հին ժամանակների, հին ժամանակներում ◆ Վաղ ժամանակ մի հայ շենում մի հոգևոր հարս է լինում։ Հովհաննես Թումանյան
- շուտով, շատ ժամանակ չանցած, մոտ ապագայում, առաջիկայում ◆ Վաղկհասնեն նրանք զորահավաքի վայր։
- որևէ բանի սկզբնական, նախնական շրջանին, ժամանակներին հատուկ, սկզբնական, սկզբի ◆ վաղ գարուն, աշուն
Հոմանիշներ խմբագրել
- շուտ, կանուխ, աղագ (ժամանակի առումով)
- տե′ս անժամանակ, վաղաժամ
- շուտով, առաջիկայում (շատ ժամանակ չանցած)
- տե′ս վաղուց
- սկզբնական, նախնական
Արտահայտություններ խմբագրել
- վաղ թե ուշ, վաղ թե հետո - շուտ թե ուշ, այսօր չէ վաղը, հիմա չէ, առաջիկայում
- վաղ միջնադար - 5-11-րդ դարերի ժամանակաշրջանը պատմության մեջ (պատմ․)
- վաղ առավոտյան
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։