վայելք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑˈjɛlkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վա•յելք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ինչ որ մարդ կյանքում վայելում է, հոգեկան, նյութական, կամ մարմնական բավարություն, հաճույք ◆ Չէ-չէ՛, բայց բոլորն էլ այդ կենացը խմում էին առանձնահատուկ վայելքով: Ռազմիկ Դավոյան ◆ Ապրեցի՝ կարծելով, թե աստվածները փառքի ու վայելքի առատ բաժին են շնորհել ինձ: Հայկ Խաչատրյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- հաճույք, բավականություն, զվարճություն, բերկրություն, բերկրանք, վայելչություն (հնց․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։