վանկային տաղաչափություն

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɑŋkɑjin tɑʁɑt͡ʃʰɑpʰutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (գրկն․) տաղաչափության սիստեմ, որի հիմքում դրված է չափածո տողում եղած վանկերի միևնույն քանակը, որոշակի շեշտ ունենալով բանատողի մեջտեղում և բանատողի նախավերջին վանկի վրա


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։