վառարան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑrɑˈɾɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վա•ռա•րան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- բնակարանը տաքացնելու մետաղյա կամ քարե հարմարանք, որի մեջ վառելիք են լցնում և վառում
- էլեկտրական սարք՝ հարմարանք՝ ջեռուցման համար
- (տեխ․) կառույց՝ հատուկ տիպի շինվածք, որի տաքացումով վերամշակում կամ մշակում են որևէ նյութ։ Սկսեցին կարբիդի գերհզոր վառարանի կառուցման աշխատանքները (Եր.)
- (փխբ․) շատ տաք մարմնով մարդ
- (աստղգ․) երկնակամարի հարավային կիսագնդի համաստեղություններից մեկը
Հոմանիշներ
խմբագրել- կրակարան (հզվդ․) (բնակարանը տաքացնելու մետաղյա կամ քարե հարմարանք)
- տե՝ս հնոց
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։