վառվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑrˈvɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վառուել
վանկեր՝ վառ•վել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- վառել բայի կրավորականն ու չեզոքը
- լուսաշող կերպով երևալ, լույսով ցոլալ՝ երևալ ◆ Երկնքում վառվեցին առաջին խոշոր ասղեր։(Նիկոս Կազանձակիս)
- վառ գույնով երևալ՝ վետվետել՝ ծածանվել◆ Գլխարկների վառվում էր մահուդի ծվենը։Սերո Խանզադյան
- բոցափայլ գույներով շողալ՝ փայլել՝ երանգավորվել◆ Օձասարի… կատարը… վառվում էր պայծառ դեղնությամբ։(Սուրեն Այվազյան)
- շողշողալ, փայլփլել◆ Թե՛ ինքը թագավորը և թե՛ յուր ձին վառվում էին ոսկու և գոհարների մեջ։(Րաֆֆի)
- բուռն ոգևորությամբ՝ եռանդով՝ հուզմունքով համակվել՝ լցվել ◆ Այր ու կին վառված էին հայրենասիրության ջերմ ոգով։(Րաֆֆի)
- տանջվել◆ Ու վառվում էր, թե ոնց անի, որ հորը սպանողից՝ Սանասարից վրեժ հանի։(Մկրտիչ Խերանյան)
- (փխբ․)ապրել, կրքոտ կերպով վերաբերվել մի բանի◆ Ամեն մարդ պետք է իր աշխատանքով վառվի:
- զարդարվել◆ Աստղկա վարդերով վառված տաճար։(Րաֆֆի)
- սպառազինվել, զինավառվել◆ Երիտասարդը վառվում է զենքերի մեջ։
- որևէ բուռն տենչանքով՝՝ ձգտումով՝ ցանկությամբ լցված՝ տոգորված լինել ◆ Ուսման ծարավով վառվել:
- (փխբ․)վնասվել, ձախողությամբ վնաս կրել◆ Փորձել է առևտուր անել, բայց շուտով վառվել է։Սիամանթո
==== Հոմանիշներ
- այրվել, բոցավառվել, բոցակիզվել, բռնկվել, կայծկլտալ, կայծել, (ժղ․)վռվռտալ, չրթալ
- պլպլալ, մլմլալ, մլլալ, ծխալ, մխալ
- հրդեհվել, հրկիզվել, կիզվել, մրկվել, կրակ ընկնեկ, կրակի ճարակ լինել
- տե՛ս վետվետել
- տե՛ս փայլփլել
- տե՛ս տանջվել
- տե՛ս տոչորվել
- տե՛ս ապրել
- տե՛ս զարդարվել
- տե՛ս վնասվել
- տե՛ս խանձվել
- տե՛ս հուրհրալ
- տե՛ս խանդավառվել
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։