վառվռուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑrvˈrun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վառ•վ(ը)•ռուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- բոցավառ, վառվռացող, բոցավառվող
- կրակոտ, կենսալից, եռանդուն
- պայծառ փայլ ունեցող
- բազմերանգ ու վառ գույներով
- շիկնած, կարմրատակած
- ոգևորված, խանդավառ
Հոմանիշներ
խմբագրել- փայլփլուն, փայլուն, հրացայտ, կրակոտ, կրակաբոց, բոցավառ, (հզվդ․) վառվառ, վառուն, փառփառ, ծպտածիծաղ, (ժղ․) վառման, վառմուն, (վառվռացող)
- տե՝ս եռանդուն
- տե՝ս բազմերանգ
- տե՝ս շիկնած
- տե՝ս խանդավառ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։