Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վաստակաւոր

վանկեր՝ վաս•տա•կա•վոր

Ստուգաբանություն

(հնց․) աշխատավոր
մեծարժեք վաստակներ ստեղծած, գիտության՝ արվեստի և այլ բնագավառում մեծարժեք ավանդներ թողած
մեծ գնահատության՝ ճանաչման արժանի ծառայություններ մատուցած
(հնց․) վաստակ-եկամուտ ունեցող
(հնց․) շահ՝ օգուտ բերող, օգտակար, շահավետ
գործածվում է պետության կողմից շնորհվող պատվավոր կոչումների մեջ՝ գիտության, արվեստի, տեխնիկայի, տնտեսության ու պետական կառավարման որևէ բնագավառում մատուցած ծառայությունների ճանաչման ու գնահատման արժանի լինելը ցույց տալով ◆ Վաստակավոր ուսուցիչ՝ բժիշկ՝ գիտնական՝ դերասան։

Բաղադրյալ բառեր
վաստակավորություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ заслуженный (ru) ‎(zaslužennyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։