Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վա•րա•կել
Արմատ՝ վարակ, վերջածանց՝ -ել:
Բայ
- վարակը հաղորդել՝ փոխանցել առողջ օրգանիզմին ◆ Որ չվարակեին մյուսներին, այդ թշվառները բնակվում էին հեռավոր անապատներում։ (Րաֆֆի)
- կենդանի օրգանիզմի համար վնասակար՝ թունավոր նյութերով լցնել՝ հագեցնել՝ տոգորել ◆ Անտանելի ծուխը վարակում է ողջ շրջապատը։
- (փխբ․) թունավորել, թույն խառնել՝ լցնել ◆ Ճիվաղները նույնիսկ ջուրն էին վարակել զանազան թունավոր նյութերով։
- (փխբ․) իր զգացմունքը՝ ապրումները հաղորդել՝ փոխանցել մեկին, իր մտքերով՝ զգացմունքներով՝ գաղափարներով տոգորել՝ համակել մեկին՝ մի բան ◆ Ռոմանոս Մելիքյանը իր ոգևորությամբ վարակում էր նույնիսկ ամենաթունդ սկեպտիկներին։ (Սովետական Հայաստան)
- (փխբ․) տիրել, լցնել, համակել ◆ Շուտով նրան վարակեց կնոջ վախը։
- (փխբ․) թունավորել, վատ ներգործություն՝ աղդեցություն գործել ◆ (Կղերականությունը) վարակել է ժողովրդի միտքն ու հոգին։ (Վահան Տերյան)
- տարափոխել, տարփոխել, հիվանդացնել
- թունավորել, (հզվդ․)՝ դեղադրել, դեղահարել (գվռ․)՝ դեղել, դեղկել, թույնել, դեղ տալ, թույն տալ (ժղ․)
- տե՛ս հաղորդել
- համակել, պատել, տոգորել, հագեցնել, պարուրել, լցնել
-
-
| Խոնարհում
|
|
| Անորոշ դերբայ
|
վարակել
|
| Ենթակայական դերբայ
|
վարակող
|
| Հարակատար դերբայ
|
վարակած
|
| Համակատար դերբայ
|
վարակելիս
|
| Անկատար դերբայ
|
վարակում
|
| Վաղակատար դերբայ
|
վարակել
|
| Ապակատար դերբայ
|
վարակելու
|
| Ժխտական դերբայ
|
վարակի
|
| անձ
|
եզակի
|
հոգնակի
|
| առաջին
|
երկրորդ
|
երրորդ
|
առաջին
|
երկրորդ
|
երրորդ
|
| Սահմանական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Անկատար ներկա
|
վարակում եմ
|
վարակում ես
|
վարակում է
|
վարակում ենք
|
վարակում եք
|
վարակում են
|
| Անկատար անցյալ
|
վարակում էի
|
վարակում էիր
|
վարակում էր
|
վարակում էինք
|
վարակում էիք
|
վարակում էին
|
| Ապակատար ներկա
|
վարակելու եմ
|
վարակելու ես
|
վարակելու է
|
վարակելու ենք
|
վարակելու եք
|
վարակելու են
|
| Ապակատար անցյալ
|
վարակելու էի
|
վարակելու էիր
|
վարակելու էր
|
վարակելու էինք
|
վարակելու էիք
|
վարակելու էին
|
| Վաղակատար ներկա
|
վարակել եմ
|
վարակել ես
|
վարակել է
|
վարակել ենք
|
վարակել եք
|
վարակել են
|
| Վաղակատար անցյալ
|
վարակել էի
|
վարակել էիր
|
վարակել էր
|
վարակել էինք
|
վարակել էիք
|
վարակել էին
|
| Անցյալ կատարյալ
|
վարակեցի
|
վարակեցիր
|
վարակեց
|
վարակեցինք
|
վարակեցիք
|
վարակեցին
|
| Ըղձական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Ապառնի
|
վարակեմ
|
վարակես
|
վարակի
|
վարակենք
|
վարակեք
|
վարակեն
|
| Անցյալի ապառնի
|
վարակեի
|
վարակեիր
|
վարակեր
|
վարակեինք
|
վարակեիք
|
վարակեին
|
| Պայմանական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Ապառնի
|
կվարակեմ
|
կվարակես
|
կվարակի
|
կվարակենք
|
կվարակեք
|
կվարակեն
|
| Անցյալի ապառնի
|
կվարակեի
|
կվարակեիր
|
կվարակեր
|
կվարակեինք
|
կվարակեիք
|
կվարակեին
|
| Հարկադրական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Ապառնի
|
պիտի վարակեմ
|
պիտի վարակես
|
պիտի վարակի
|
պիտի վարակենք
|
պիտի վարակեք
|
պիտի վարակեն
|
| Անցյալի ապառնի
|
պիտի վարակեի
|
պիտի վարակեիր
|
պիտի վարակեր
|
պիտի վարակեինք
|
պիտի վարակեիք
|
պիտի վարակեին
|
| Հրամայական եղանակ
|
|
|
դու
|
|
|
դուք
|
|
| Ապառնի
|
|
վարակի՛ր
|
|
|
վարակե՛ք
|
|
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
