վարարել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑɾɑˈɾɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վարարել
վանկեր՝ վա•րա•րել
վարարել1
խմբագրելԿազմություն
խմբագրելԲայ
- հորդանալ, ջուրը շատանալ` առատանալ
- հորդ` առատ դառնալ, հորդանալ, ուժեղանալ (տեղումների մասին)
- (փխբ․) բորբոքվել, եռ գալ, եռալ, ◆ Վարարեց արյունը երակներում։
- (փխբ․) հորդորեն թափվել` հոսել` հեղվել, ◆ վարարեց արյունն ալվլան։ (Նաիրի Զարյան)
- (փխբ․) բորբոքվել, տաքանալ, զայրանալ, կատաղել, ◆ Վարարեց յոթծովիմերանը: (Նաիրի Զարյան)
- (փխբ․) աշխուժանալ, ոգևորվել, ◆ Զվարթ զրույցն է վարարում հետո: Գ. Բորյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- հորդանալ, հեղեղվել, հորդել, հորդահոսել, (հնց․)` վարարանալ, ուղխել, ուղխանալ, ելուննալ (գվռ․), ափերից դուրս գալ, ափերց ելնել (ջուրը շատանալ` առատանալ)
- հորդանալ, առատանալ, ուժեղանալ (տեղումների մասին)
- տե′ս շատանալ
- տե′ս եռալ
- տե′ս կատաղել
- տե′ս աշխուժանալ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
վարարել2
խմբագրելԿազմություն
խմբագրելԲայ
- սեռական ցանկություն զգալ (կանանց մասին), կրքոտվել, գրգռվել
Հոմանիշներ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։