Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վար•դա•պե•տա•նոց

Ստուգաբանություն

(եկեղ․) վարդապետների կացարան
վանքին կից բարձր տիպի ուսումնարան, որի շրջանավարտներն ստանում էին «վարդապետ», «քերթող» կամ «փիլիսոփա» գիտական աստիճանը, վարդապետարան

(եկեղ․) վարդապետոց, վարդապետարան, աբեղանոց, աբեղայարան (վարդապետների կացարան)
(եկեղ․) վարդապետարան, ընծայարան, դպրատուն, դպրանոց, կղերանոց, դպրեվանք, (հնց․) րաբբունարան, վարժանոց, վարժոց (վանքին կից բարձր տիպի ուսումնական հաստատություն)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։