վարդապետություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑɾdɑpɛtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վարդապետութիւն
վանկեր՝ վար•դա•պե•տութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- գիտական` փիլիսոփայական ուսմունք` սիստեմ
- վարդապետ լինելը
- վարդապետի կոչումն ու աստիճանը
- (հզվդ․) վարպետություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- ուսմունք, հիմնադրույթ, դոկտրինա (գիտական` փիլիսոփայական համակարգ)
- աբեղայություն, ռաբբունություն (վարդապետ լինելը, վարդապետի կոչումն ու աստիճանը)
- տե'ս դավանություն, դավանանք
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։