վարժություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑɾʒutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վարժութիւն
վանկեր՝ վար•ժութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- վարժելը, վարժվելը
- որևէ բանի վարժվելու՝ որևէ բանի հմտություն ձեռք բերելու համար կատարվող պարապմունք
- սովորողներին՝ անցածը յուրացնելու և ամրացնելու համար տրվող առաջադրանք
- մարզանք
- սովորություն
- (երաժշտ․) որևէ նվագարանի համար գրված հատուկ երաժշտություն, նախատեսված կատարողական տեխնիկան զարգացնելու համար
- (հատուկ կրթ․) գործուենությունն իրականացնող ծրագիր
Հոմանիշներ
խմբագրել- առաջադրանք, հրահանգ, խնդիր
- հմտություն, հմտավարժություն, պարապմունք, վարժանք
- տե՛ս վարժվածություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
- Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։