վարձատրություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɑɾd͡zɑtɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վարձատրութիւն

վանկեր՝ վար•ձատ•րութ•յուն 

Գոյական

1. որևէ կարգի աշխատանքի համար տրվող վարձ` դրամական կամ բնամթերային հատուցում, վարձատրելը, վարձատրվելը ◆ Չնչին վարձատրությամբ ծառայելն անկարելի է: (Նար-Դոս) ◆ Սազանդարները ոգևորվեցին, նախատեսելով մի արտաքո կարգի քեֆ, ուրեմն և առատ վարձատրություն, մանավանդ եթե Միքայելին ու Մելքոնին հաշտեցնեն: (Շիրվանզադե)
2. տրվող վարձի չափը` գումարը, վարձաչափ
3. որևէ կարգի ծառայության` արարքի` լավության փոխհատուցում` հատուցում

Հոմանիշներ

1. վարձ, վճար, հատուցում, վարձավճար, վարձք (հզվդ․), վարձատվություն (հնց․) (որևէ ծառայության ևն համար դրամական կամ այլ ձևով հատուցելը)
2. վարձաչափ (տրվող վարձի չափը` գումարը)
3. տե՛ս հատուցում

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ payment, wage, price, fee, renumeration, recompense, compensation գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ плата (ru) ‎(plata), вознаграждение (ru) ‎(voznagraždenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Վ․Վ․ Փիլիպոսյան, Մարդու իրավունքների անգլերեն-ռուսերեն-հայերեն բացատրական բառարան («Երիտասարդ ինտելեկտուալների միություն» հիմնադրամի մատենաշար), Երևան, 1997 — 67 էջ։