վեղար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɛˈʁɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վեղար
վանկեր՝ վե•ղար
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ բյուզանդական հունարեն βελάριον (< լատիներեն velarium):
Գոյական
- հայ կրոնավորի գլխի ծածկույթ (եկեղ․)
- հայկական ճարտարապետության մեջ, զանգակատան գլխի կոնաձև ծածկ (ճրտրպ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- կնգուղ (եկեղ․), (հզվդ․), սաքուլա, ջաբրոն, ջաբրուն, ջոմփ, քուսիթա (աբեղղայի), ցֆուլ, ծֆուլ, փակեղն (գվռ․), պոպոզ, պոպոզիկ, փափուլիկ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | վեղար(ը) | վեղարներ(ը) |
| Սեռ. | վեղարի | վեղարների |
| Տր. | վեղարի(ն) | վեղարների(ն) |
| Հայց. | վեղար(ը) | վեղարներ(ը) |
| Բաց. | վեղարից | վեղարներից |
| Գործ. | վեղարով | վեղարներով |
| Ներգ. | վեղարում | վեղարներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։