վետուք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɛˈtukʰ]
վանկեր՝ վե•տուք
- Ղարաբաղ՝ ոտքով ◆ Տակավն ըրած մեծ ու պիծի կումարնե չի մնալ, վեր յուրանց վետուքը լյուս աշխարհ չի կյան։ (Տմբլաչի Խաչան)
- արագ գնացող ◆ Կուճյուր ախպերը վետուք ա, ղարկե քյինա։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։