Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɛɾɑbɛɾɑkɑn mɑsnikˈnɛɾ]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) գրաբարի այ, ային, եայ, եան, եղէն, ի ր այլ ածականակերտ վերջացանցները, որոնցով կազմվում են հարբերական ածականներ, ◆ կամայ , ◆ մարդկային , ◆ միօրեայ , ◆ ժամանակեան , ◆ հողեղէն , ◆ երկաթի և այլն

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. վերբերական մասնիկներ

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։