վերադիր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɛɾɑˈdiɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վե•րա•դիր 

Գոյական

1. հավելյալ գումար (արժեքի, վարձատրության, վարձի և այլն)
2. հավելման չափը, գումարը
3. որևէ բանի վրայից դրված մաս, կտոր, շերտ և այլն ◆ կաշվե վերադիրներով գալիֆե
4. մեկի անվան վրա դրվող մականուն, մակդիր ◆ Աշոտ Երկաթ, Ձենով Օհան, Տիգրան Մեծ
5. լուսնային և արեգակնային տարիների օրերի թվի տարբերությունը գոյականի լրացում (քրկն․)
6. (լեզվբ․) տե՛ս ածական
7. տե՛ս դիմորոշ հոդ

Ածական

1. հավելյալ, ավելացված, ավելադիր
2. ավելի

Հոմանիշներ

1. հավելում, հավելագումար (արժեքի, վարձի, վարձատրության հավելյալ գումար)
2. տե՛ս մականուն, մակդիր
3. ավելադիր, հավելյալ (ավելացված)
4. տե՛ս ավելի

Արտահայտություններ

1. վերադիր վճար - դրամական հաշվարկի եղանակ, որի դեպքում ապրանքի արժեքը գանձվում է ապրանքն ստացողից փոստային կամ երկաթուղային (օդանավային և այլն) հիմնարկության կողմից առաքողին հանձնելու համար
2. որպես վերագիր- իբրև հավելում, ի հավելումն
3. դրան ավելացրած նաև, բացի դրանից (ռսբ․)

Բաղադրյալ բառեր
վերադրակ վերադրել վերադրվել վերադրում

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։