վերացարկում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɛɾɑt͡sʰɑɾˈkum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վե•րա•ցար•կում
Ստուգաբանություն
խմբագրելլատ․ abstractio «հեռացում, շեղում»
Գոյական
- վերացարկելը, վերացարկվելը, ընկալվող առարկայի մի շարք հատկանիշներից մտովի վերացում՝ մեկ առանձին հատկությունը հասկանալու նպատակով։ Երևույթների ընդհանրացում, մտածողության գործընթացում առանձին առարկաների առավել ընդհանուր և էական հատկությունների առանձնացում։
- (փիլ․) ճանաչողության կողմերից, ձևերից մեկը, որի դեպքում մտովի վերանում ենք առարկանների մի շարք հատկություններից ու հարաբերություններից և առանձնացնում ենք մի որևէ հատկություն կամ հարաբերություն
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։