Հայերեն բարբառային բառ

վերթնը 1 խմբագրել

վանկեր՝ վերթ•նը 

  1. Ղարաբաղ՝ որդ ◆ Ամմա վար քարը պուկում ըն, տեսնում քարեն տակը վերթնավ լիգյը։ Հժհք
  2. (փխբ․) հանգիստ չմնացող, չարաճճի (երեխայի մասին) ◆ Ա՛ վերթնը, խրեգյ ըտեղ քըրըքանդյ ըրա։

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. քզանա վերթնը ամալյ կյա՝ քե(զ) օտե, հարազատներին անգամ վնաս է հասցնում

Հայերեն բարբառային բառ

վերթնը 2 խմբագրել

վանկեր՝ վերթ•նը 

  1. Մեղրի՝ խաղողի որթ, որթատունկ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։