վերին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɛˈɾin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վե•րին
Ածական
- վերևի, վերևում գտնվող, եղող, տեղի ունեցող
- բարձր մարմիններին հատուկ, վերաբերող
- բարձրագույն ամենաբարձր
- երկնային (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- բարձր, բարձրագույն, ծայրագույն, վերնական (վերևում գտնվող, եղող)
- տե՛ս երկնային
Արտահայտություններ
խմբագրել- վերին հարկ - գլուխ խելք
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։