ոչ մի բանով առավել՝ արտոնյալ չէ (չես․․․) իրեն թող այսպես չկարծի ◆ - Եկել ես՝ կարգը չպիտի կոտրես, դու ըստեղ վիրի արտի ցորենը չես։ (Պերճ Պռոշյան)◆ - Դու վերի արտի ցորենն ե՞ս, հենց իմանաս մենք տուն չե՞նք, թող առաջ իմ բռնած միսը կտրի, հետո քոնը։ (Պերճ Պռոշյան)◆ - Դուն ինչո՞ւ չես աշխատիր․․․ - Քեզի ի՞նչ․․․ - Ի՞նչ ըսել է, վերի արտի ցերե՞նն ես․․․ մեզի պես մեկը։ ՏԶ ◆ - Ուը՞ր [«ո՞ր»] կարմիր առտըն ցերիենն իս։◆ Նրա ծնողները սպիտակ Ռուսեր էին, և ինքն էլ իրան «խալիս» [«զուտ»] Ռուս է համարում։ Ս․ Պետերբուրգի Ռուս, այսինքն՝ վերին արտի ցորեն։ «Հայաստանի Հանրապետություն»
