Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɛɾlut͡sɑkɑn lɛˈzu]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) այն լեզուն, որը ի տարբերություն համադրական լեզուների, իբրև քերականական արտահայտության հիմնական միջոցներ օգտագործում են օժանդակ բառերը և նախադասության մեջ բառերի կարգը

Հոմանիշներ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։