Հայերեն դարձվածք

  1. առաջին նմուշի մեջ◆ Նրա «վերնատունը փոքր-ինչ դատարկ էր», այսինքն հիմար է։ Ր․ ◆  Ծո՛, ըդոր վերնատունը պարապ է, ի՛շ ա [«ի՛նչ ալ»] ըսելու ըլլաս, գլոխը չի մտնար։ ◆  Կատարյալ անմիտ մըն է։ Բարի կին, լավ, կին բայց ինչո՞ւս պետք... վերնատունը մարդ չկա։ ՇՇ․ ◆  - Ա՛ , դրա հետ գործ չունես, դրա վերնահարկը վարձով ա տված:

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։