Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վեր•նունց 

  1. Քեսաբ, Սվեդիա՝ Արարատյան, Ղարաբաղ՝ վերևից, վերևի կողմից ◆ Տակնուց փլանեմ, վերնուց քաշեմ։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ) ◆ Տակնուց գձեմ, վերնուց չաթեմ։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ)
  2. վերևից, երկնքից ◆ Վիրունց անժձրև ա գալի, կոշտը քարի դարտն է լալի։ (Առած)
  3. Արարատյան, Կարին՝ այսահարություն, ընկնավորություն ◆ Վերնուց և ուրիշ հազար տեսակ ցավեր կան։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
  4. Կարին՝ մի տեսակ մանկական հիվանդություն

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. վերնուցի՝ վեռնուցի անել, խիստ վախեցնել, սարսափեցնել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։