վերու
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɛˈɾu]
վանկեր՝ վե•րու
- տե՛ս վերի¹ ◆ Վերու էծ գա՝ քզի քաղցր ծծիկ իտա։ Բնս ◆ Սիրտս նմնա էր ան պլած տներ ... Պոն պիտի տնին մեջ վերու խավքյեր։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։