Հայերեն դարձվածք

  1. դիրքը, գործը մինչը վերջ նույն ձևով պահել, տանել ◆  Շատ աղեկ մարդ մըն էր առաջ, բարեպաշտ մարդ մի... մինակ թե վերջը չի կրցավ բերել. գեղին մեջ վարժապետ, վարժատուն օղտուրմիշտ չէր ըներ [օղդուրմիշ, «բանի տեղ չի դնում»], վերջն ալ կրոնքը փոխեց։ (Թլկատինցի)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։