Հայերեն դարձվածք

վերջին շունչ 1 խմբագրել

  1. մահանալու պահ ◆ Պապը վերջին շնչում՝ զավակները ներս թափվեցին։

վերջին շունչ 2 խմբագրել

  1. խոսք, պատգամ, կամք ◆ Տարե՛ք վերջի շունչս ի տուն տապանին / Ու լսեցուցեք զավկաց Թորգոմին։ Ալ

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։