վերջնագիծ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɛɾd͡ʒnɑˈɡit͡s]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վերջ•նա•գիծ
Գոյական
- արագության մրցումների (վազքի, ձիարշավի և այլն) տարածության ավարտային գիծը, սահմանագիծը (սպորտ․)
- մրցության ավարտական փուլ (փխբ․)
- վերջ, ավարտ (փխբ․)
- (հրտ․) կարճ, մեծ մասամբ նուրբ գիծ վերջներեսում, վերջնազարդի հասարակ տեսակը
Հոմանիշներ
խմբագրել- ավարտագիծ
- տ՛ս վերջնափուլ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։